Cóż, moim zdaniem ten akurat film nie za bardzo Scottowi wyszedł i nie chodzi tutaj o montaż. Ostre cięcia to były i w "Enemy of the state" i w "Spy game" i w "Man on fire" a mimo to każdy z tych filmów podobał mi się dużo bardziej. Być może sama historia opowiedziana w tamtych filmach była po prostu bardziej zajmująca - tutaj wprawdzie też nie jest zła ale zdaje się że Scott przedobrzył. Po pierwsze niepotrzebnie dużo miejsca poświęcił historii Domino, gdy wreszcie przyszedł czas na "właściwą" akcję została potraktowana ona z konieczności po macoszemu z braku czasu właśnie. Po drugie jak na mój gust zbyt wiele jest tutaj efekciarstwa, pół biedy kiedy jeszcze nadąża za tym treść ale wiele scen miało chyba tylko za zadanie "wyglądać" a do samego filmu nic nie wnosiły. Zupełnie niepotrzebne sekwencje rozmów Domino z FBI (Lucy Liu), dużo powłóczystych spojrzeń, mnóstwo dymu papierosowego, marszów z giwerami w tę i we w tę, kilka obowiązkowych eksplozji no i niestety idiotyzmy które nie powinny mieć miejsca u takiego reżysera jak Tony Scott: Keirę wywijającą dupskiem przed uzbrojonym po zęby gangiem jeszcze zdzierżyłem ale ta scena z ręką była po prostu bez sensu - toż całe szczęście że facet kazał im odciąć rękaw a nie przykładowo kołnierzyk :P

Kilka plusów. Mickey Rourke dalej w grze - miło wiedzieć. Świetny jak dla mnie epizod z Tomem Waitsem zresztą z jego własną kompozycją w tle. Ciekawy pomysł z aktorami młodzieżowego tasiemca Beverly Hills grających samych siebie. No i Alf :P

Film jak najbardziej "nadaje się" do oglądania i nie jest jakąś chałą co to to nie - ale nazwisko reżysera zobowiązuje i ja przynajmniej spodziewałem się czegoś lepszego. Znacznie lepszego, zapewne stąd rozczarowanie.

Wszelkie porównania z "Natural Born Killers" (mimo że jest coś na rzeczy) są nieco na wyrost bo obraz Stone'a to jednak "zdziebko" wyższy poziom...